Η ζώη είναι διασταυρωμένα "θέλω". Έτσι αποφάσισα. Έρχεται κόσμος που ζητάει πράγματα, έχει απαιτήσεις. Έχει τα "θέλω" του. Σου τα αραδιάζει σε μια λίστα μεγάλη. Κι εσύ τα ακούς με προσοχή. Τα βάζεις σε σειρά και διαλέγεις ποια από αυτά συμβαδίζουν με τα δικά σου. Τα διασταυρώνεις και πορεύεσαι. Επαγγελματικά, συντροφικά, συναισθηματικά, ακόμα και συμφεροντολογικά και τυπικά.
Η πρακτικά ευχάριστη ζωή είναι διασταυρωμένα "θέλω". Γιατί ο κόσμος δεν είναι ξεκάθαρος. Ποτέ δεν θα είναι. Γιατί κανείς δεν είναι αρκετά ειλικρινής ώστε να ανοίξει το στόμα του και να σου αραδιάσει τα "θέλω" του. Θα γίνει, ξαφνικά, υπερβολικά ευάλωτος απέναντί σου και ο κόσμος φοβάται για το τι μπορείς να κάνεις με τη γνώση που θα σου δωθεί.
Δίνεις ένα μοναδικό δικαίωμα στον άλλο. Του λες κατάμουτρα ότι θα πηδήξεις από την κορυφή μιας πολυκατοικίας και του δίνεις μια ευκαιρία να σε πιάσει για να σωθείς. Και ο άλλος έχει να διαλέξει μεταξύ του να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία ή να σε αφήσει να πέσεις. Odds are, έπεσες!
Δεν έχω ιδέα, βέβαια, αν θα ήταν το ίδιο ενδιαφέρον σαν αλισβερίσι ανθρωπίνων ψυχοσωματικών σχέσεων. Θα ήμασταν όλοι πιο διαφανείς και γυάλινοι, αλλά θα ήμασταν το ίδιο ενδιαφέροντες αν δεν μπορούσε ο άλλος να περιμένει ανατροπές; Μπορεί η διαφάνεια να σημαίνει ευκολία και λιγότερη συναισθηματική φόρτιση, αλλά η στασιμότητα σημαίνει ανία.
Η ζωή είναι διασταυρωμένα "θέλω". Το αποφάσισα. Γιατί προτιμώ στην ζωή μου να είμαι ξεκάθαρη απέναντι στον εαυτό μου και στους άλλους. Είναι προνόμιο να λες αυτό που σκέφτεσαι, αυτό που θέλεις. Το να είσαι ο εαυτός σου είναι άλλο κεφάλαιο. Όσο τρελός, απρόβλεπτος και αυθόρμητος είσαι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου