Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Δεν είμαι εγώ ξινή...οι άλλοι είναι παράξενοι!

Το έχω το παράπονο στο αίμα μου. Ξυπνάω κάποιο πρωί με ένα βογκητό σαν επιθανάτιος ρόγχος και ένα ξινομούρικο, επικριτικό βλέμμα για τα πάντα. Για τα πάντα, όμως. Κράτα το αυτό.

Τις μέρες αυτές που καταλαβαίνω ότι θα είμαι ξινή από το πρωί, (μερικοί το λένε pms, εγώ συνεχίζω να πιστεύω ότι οι άλλοι θέλουν να μου σπάσουν τα νεύρα κάτι τέτοιες μέρες), η μέρα αποφασίζει να μην μου κάνει τη χάρη.

Σε έναν υπερτέλειο κόσμο όλα τα πράγματα έχουν μια ομοιομορφία. Τα καλά και τα άσχημα γεγονότα είναι εναρμονισμένα μέσα σε μια χρονική περίοδο και ανάλογα μεταξύ τους. Στο ασυνήθιστα παράξενο σύμπαν που εγώ γεννήθηκα είναι φυσικά παραδεκτό πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να ισχύει.

Είναι, επίσης, παραδεκτή η ύπαρξη παράλληλων διαστάσεων. Σε μερικά από αυτά είμαι λιγότερο παράξενη, σε άλλα είμαι λιγότερo νευρική. Πιστεύω θα υπάρχουν και κάποια που θα είμαι πιο θηλυκή. Ελπίζω σε κάποιο να έχω λιγότερους πονοκεφάλους. Το θέμα είναι ότι στη ζωή που έχω σε αυτόν τον κόσμο, αν είναι να γίνει μια μαλακία έχει μέσα άλλες χίλιες σαν kinder έκπληξη. "Ενός κακού μύρια έπονται", που έλεγαν και οι αρχαίοι. Και αν από την άλλη είναι να γίνει ένα καλό θα γίνει μοναχό του και έρημο, επίτηδες για να μην σου κάνει εντύπωση.

Αποφασίζεις ας πούμε να ξαναθυμηθείς οτι γράφτηκες γυμναστήριο και λες: "Δεν περπατάω μέχρι τη στάση;" Αμ,δε!! Πιάνει μια βροχή ωραιότατη, δεν περνάει λεωφορείο και στο τέλος γυρνάς σπίτι ΠΑΛΙ με τα πόδια. Η όλη ιστορία σου κόστισε αρκετή ώρα και έχεις μείνει πίσω στο διάβασμα με αποτέλεσμα να σε παίρνει το πρωί με το βιβλίο στα μούτρα. Ηθικό δίδαγμα: "Το γυμναστήριο χαλάει τον καιρό."

Αποφασίζεις να κοιμηθείς λίγο παραπάνω γιατί χτες ξενύχτησες με το διάβασμα και κάνεις το μεγάλο λάθος να μην κλείσεις το κινητό. Και με το που πάς να μπεις στην απίστευτα τέλεια φάση του ύπνου, ξεκινάει να χτυπάει το ρημάδι. Εσύ δεν σηκώνεσαι, γιατί τι στο διάολο, θα βαρεθεί και θα το κλείσει. Μα αυτό είναι μόνο η αρχή. Όταν πας να κοιμηθείς σε θυμάται όλο το σύμπαν, ακόμα κι εκείνοι που δεν σε παίρνουν ποτέ τηλέφωνο και έχεις να τους δεις από τότε που μετακόμισαν στην Αμερική. Ηθικό δίδαγμα:"Ο ύπνος σε κάνει δημοφιλή."

Σηκώνεσαι τελικά και διαπιστώνεις ότι έχεις πιασμένο αυχένα και θυμάσαι τη χθεσινή βροχή καθώς και τα αραιά μασαζάκια που σου έκανε πότε-πότε ο πρώην σου όταν ήταν στις πολύ καλές του. Βλαστημάς λίγο γιατί τα θυμάσαι και αποφασίζεις να μην ξανασυγχυστείς.
Πρέπει να μειώσω αυτά τα γεγονότα με φυσικό τρόπο. Ή τουλάχιστον να βρω ένα τρόπο, ώστε να μην με νοιάζουν για να ησυχάσει το κεφάλι μου. Δεν μπορώ να παίρνω χάπια για τον πονοκέφαλο λες και είναι καραμέλες βουτύρου.

2 σχόλια:

Είδωλο είπε...

Καλως ήλθες στο 24ωρό μου
η αναλογία είναι 1καλό 10κακά.

Οταν γαμιέται ο Διας, γαμιέται παιδί μου μην το συζητάς, κι εμείς κάνουμε σεξ μια στις τόσες, και τραβολογιόμαστε απο κονδυλώματα έως ηπατίτιδες.

Το συμπέρασμα είναι το εξής, ακόμα κι όταν οι άλλοι γαμιούνται για απόλαυση στο τέλος πάντα εμεις θα την πληρώνουμε.

~ Χρυσόψαρο ~ είπε...

Δεν το συζητώ.Δεν υπάρχει αυτό το σύμπαν.Είναι γενικό φαινόμενο να πάνε τα πράγματα συνεχόμενα στραβά από ότι ίσια.Δεν ξέρεις από που να περιμένεις την επόμενη μαλακία!