People Pleaser a.k.a ο μαλάκας

 (Καλά δεν βγάζω τέλεις φωτό, αλλά πάνω κάτω φαίνονται. Το χέρι είναι εικαστική παρέμβαση.)

Πράξη 1η
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Σκάω μύτη στα ΚΤΕΛ του Κηφισού στη 1 τη νύχτα την Πέμπτη. Βλέπω τον αδερφό μου.Χαμόγελο, αγκαλιά. Ρίχνουμε και ένα γέλιο που η μάνα μου έβαλε στο ίδιο κουτί τα εσώρουχα και τα ψάρια και από αύριο ο κώλος μου θα μυρίζει σαρδέλα.

Την Παρασκευή ήταν η συναυλία. Ντυνόμαστε μέταλλα και στις 7 παρά το απόγευμα είμαστε έξω από το Fuzz. Μια τρύπα χώρος και γέμισε με 650-700 άτομα. Έπαιζαν οι Secret Sphere που κατά τα άλλα ήταν καλοί. Είχαν και άνθρωπο για διακόσμηση. Έναν πληκτρά. Για το μόνο λόγο που είχε πλήκτρα μπροστά του ήταν για να κρατιέται όταν έκανε headbanging. Οι Freedom Call ήρθαν γιατί έχουν drummer τον Zimmermann, που είναι αυτός που παίζει και στους Gamma Ray, αν και δεν εμφανίστηκε και με τα δύο συγκροτήματα. Για Gamma Ray δεν σχολιάζω. Προφανώς, μ'άρεσε. Εξάλλου, γι'αυτό το λόγο πήγα. Έπιασα και πένα του Dirk Schlächter. Ήταν και κάτι άλλες γκόμενες μπροστά με βλέψεις να πιάσουν κάτι, αλλά ήμουν σε τέτοια θέση που αν τολμούσαν και έπιαναν τίποτα θα τις δάγκωνα. Στο τέλος πήρα και μπλουζάκι Gamma Ray: To The Metal(για να θυμόμαστε ότι πήγαμε) και 3 νούμερα μικρότερο από το καλοκαίρι. Τι στο διάολο! 19 κιλά έχασα. Δεν ήθελα να ακούσω άλλη μουσική για το 3ήμερο. Κάτι παραπάνω από την ησυχία θα το χάλαγε. Το καλοκαίρι τώρα Sonisphere festival.

Έμαθα ότι δεν πρέπει να έχεις απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Γιατί δεν έχουν καμία υποχρέωση να είναι εντάξει απέναντί σου. Οπότε το να είσαι καλός είναι μια προαιρετική επιλογή που έχεις. Αν δεν σηκώσεις το ξερό σου ας πούμε να πάρεις ένα τηλέφωνο να δηλώσεις ότι υπάρχεις, σε γράφουν στα (γκουχ,γκουχ).

Κανόνισα να δω κάποιον την Κυριακή. Ή μάλλον κανόνισα να του κάνω τη χάρη να πάω στου διαόλου τη μάνα την ίδια μέρα που θα έπρεπε να είμαι σε ετοιμότητα για αναχώρηση(people pleaser). Δεν μπορώ να πω όχι σε κανέναν τελικά (people pleaser). Ταλαιπωρούμαι για να φτάσω και με στήνουν 55 λεπτά(people pleaser). Περιμένω, δείχνω κατανόηση και δεν παραπονιέμαι (peo- μαλάκας). Τελικά βλέπω τον τύπο για 15 λεπτά ενώ είχα κάνει 60 για να πάω εκεί(μαλάκας). Ξέρεις που μπορείς να πας σε μια ώρα; Αθήνα-Κόρινθο!!!Ξεκίνησα από τον Πειραιά 12:37 και ξαναέφτασα πίσω 16:15.Και όλα αυτά για ένα γαμημένο τέταρτο;(μαλάκας).

Στις 17:00 το λεωφορείο φεύγει για Άρτα.Το προλαβαίνω για λίγα δευτερόλεπτα. Ούτε μύγα δεν χωρούσε μέσα.Βγάζω να διαβάσω σήματα. Έχασα και τον αγώνα Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ. Κάθεται σε κάποια φάση ένας συμπαθητικός τύπος δίπλα μου και είχα παρέα ώσπου να φτάσω. Κοιμήθηκα νωρίς.

Πράξη 2η
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Κάποτε μου είπαν ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάποιος που θα σε κάνει κακό, αναίσθητο, χαιρέκακο. Οι γυναίκες γίνονται σκύλες και οι άντρες μαλάκες. Και αρχίζω να συγκλίνω προς την πεποίθηση ότι αυτό δεν προκύπτει από τις συνέπειες της συμπεριφοράς ενός ατόμου απέναντί σου. Αν για πολύ καιρό δεν σου φέρονται καλά, σε κάποιο σημείο τείνεις να πεις. "Δε γαμιέται!".

Αγαπάω κόσμο. Είναι ένα σύμφυτο μου ελάττωμα. Και μερικές φορές καταλαβαίνω πόσο πολύ αγαπάω τον αδερφό μου ας πούμε. Και εκείνος το ίδιο. Επίσης καταλαβαίνω ότι μερικές φορές το ξεχνάω αυτό. Ίσως πρέπει να σημειώνω πράγματα σε post it και να τα κολλάω στο κούτελό μου για να μου αποτυπώνονται. Γενικές αλήθειες:

• Δεν μπορούμε να ξέρουμε ταυτόχρονα τη θέση και την ταχύτητα των φωτονίων.

• Δεν υπάρχει ανιδιοτελής καλή πράξη.

• Το αλγεβρικό άθροισμα εσωτερικής ενέργειας και έργου σε ένα σύστημα ισούται με το ποσό θερμότητας που εκλύεται ή απορροφάται.

• Λίγοι άνθρωποι δεν θα αποκομίσουν κάτι από την συναναστροφή τους μαζί σου.

• Η συνολική μάζα και ενέργεια κάθε στιγμή στο σύμπαν είναι σταθερή ή η μάζα που έχει χαθεί ισούται με την ενέργεια.

• Αγαπάω μερικούς ανθρώπους, στους άλλους επιλέγω να είμαι καλή. Είναι επιλογή. Οι άλλοι δεν έχουν υποχρέωση να είναι καλοί μαζί μου.

Που θα φτάσεις, όμως, αν οι άλλοι αρχίσουν να εκμεταλλεύονται τον καλό σου εαυτό και θεωρήσουν δεδομένο ότι πρέπει να προσφέρεις ενώ εκείνοι όχι;

Δεν μιλάω εναντίον κανενός. Απλά είναι μέρες περισυλλογής.Πέρασα πολύ ωραία στην Αθήνα. Για κάποιο λόγο φέρνει γύρω στο κεφάλι μου συνέχεια ένα πράγμα. Μην περνάς το χρόνο σου με άτομα που δεν ενδιαφέρονται να περάσουν τον δικό τους χρόνο μαζί σου. Ή μήπως μην περνάς το χρόνο σου με άτομα που δεν αξίζει να περάσουν τον δικό τους χρόνο μαζί σου;