Τα ευτυχή γεγονότα

Έχεις παρατηρήσει μερικές φορές,ψάρι μου, μερικές παράξενες στιγμές που όλα τα πράγματα στον άχαρο αυτό πλανήτη πάνε απίστευτα κουρδισμένα; Σαν μια σειρά από ευτυχή γεγονότα εκπληκτικά εναρμονισμένα το ένα με το άλλο. Αλλά μέσα σου το ξέρεις. Υπάρχει ένα τίμημα για όλα αυτά. Αποκλείεται να σου ήρθαν όλα τόσο βολικά!

Αν  όλα πάνε τόσο καλά, δεν παίζει! There’s always a catch!

Φέτος, όλως παραδόξως, μου ήρθαν τα πράγματα πολύ βολικά. Υπερβολικά βολικά… Λες και το παράξενο σύμπαν που με μισεί, αποφάσισε να μου φέρει ένα γλυκό ως δώρο, για να συμφιλιωθούμε για τις πίκρες που με τάιζε τόσα χρόνια. Τα δέχτηκα όλα με χαρά, αλλά κοιτούσα πάντα πίσω μου. Γιατί ποτέ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Κάτι μας κοιτάει με μάτια γουρλωτά και μας κάνει να ανατριχιάζουμε. Ή τουλάχιστον πιστεύουμε ότι κάνει μας κοιτάει μόνιμα στην πλάτη.

Πάντα ήμουν καχύποπτο άτομο. Ίσως περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Και η πείρα μου μέχρι τώρα έδειξε ότι κάνω πολύ καλά. Έχω ξαναπεί πως μόνο σε έναν υπερτέλειο κόσμο όλα τα πράγματα έχουν μια ομοιομορφία. Τα καλά και τα άσχημα γεγονότα είναι εναρμονισμένα μέσα σε μια χρονική περίοδο και ανάλογα μεταξύ τους.

Αλλά μην γελιέσαι. Αυτό το σύμπαν δεν υπάρχει!

Να θυμάσαι πως όταν τα πράγματα πάνε καλά, κάτι θα γίνει στο τέλος για να χαλαστείς. Σε αυτή τη ζωή ποτέ δεν ήταν ρόδινα τα πράγματα. Ποιός νομίζεις ότι σου χρωστάει;  Φέτος αποφάσισα μόνη μου, ότι μου το χρωστάει ο Θεός(;) να μου φερθεί καλά. Το θέμα θεός θα το θίξω άλλη μέρα, θέλει χρόνο και εγώ νυστάζω αυτή τη στιγμή για μεγάλες συζητήσεις. Και που λες, χρυσό μου, να τα φυλάς τα νώτα σου. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει αυτό που θέλεις εσύ. Εκμεταλλεύσου τον κόσμο όσο μπορείς, γιατί και εκείνος θα κάνει το ίδιο δοθείσας ευκαιρίας.

Η μυθολογία μας διδάσκει την ματαιότητα της προσπάθειας να αποφύγουμε την αδυσώπητη μοίρα που έχει καθοριστεί πολύ πιο πριν. Αυτό ακριβώς. Η μυθολογία. Δεν συμφωνώ για το περί μοίρας. Πάντα πίστευα πως αν θέλω κάτι θα γίνει. Έτσι έμαθα. Και αγωνιζόμουν τραβώντας «σχοινιά» για να γίνουν όλα όπως ακριβώς πρέπει. Δεν με ενδιέφερε ποτέ αν θα κουραστώ, αν θα με διαλύσει ο ψυχικός και σωματικός κάματος, αν τραυματιστώ. Έπρεπε να γίνει όπως το θέλω.

Έμαθα να μην δέχομαι ποτέ τίποτα λιγότερο από την τελειότητα. Alles In Ordnung.

Και στο τέλος γινόταν έτσι. Συνήθισα έτσι. Πρόσεξε όμως. Δεν μου έδιναν αυτό που ήθελα. Έκανα τα πάντα για να το πάρω μόνη μου. Επειδή το άξιζα.

Να σας πω την αλήθεια, λατρεύω αυτή την αύρα μυστηρίου που αφήνω εδώ. Και μου αρέσει που σας δίνω όσες πληροφορίες για μένα θέλω κάθε φορά.

 Άσχετα:

• 1ον. Το Σάββατο που μας πέρασε πήγα σε ένα φεστιβάλ -7ο Rapido Molino Rock Fest. Μου είχαν πρήξει τα αυτιά και τελικά είχαν ένα δίκιο γιατί –όλως παραδόξως- πέρασα φοβερά. Αν και δεν ψήθηκα και τόσο με τους The Skelters (tribute U2 και Beatles). Ίσως γιατί:

1.  ήταν τραγικοί
2. δεν γουστάρω U2 και
3. ο τραγουδιστής έμοιαζε απίστευτα με τον Τρύφωνα Σαμαρά.

Να σας πω την πάσα αλήθεια, εγώ γούσταρα περισσότερο The Puppets(tribute Metallica).

1. Γιατί μ’ αρέσει περισσότερο η thrash metal.
2. Γιατί οι τύποι ήταν πολύ καλύτεροι απ’ ότι περίμενα.

Εκμεταλλευόμενη αυτή την αύρα μυστηρίου και το γεγονός ότι είμαι χρόνια ξεδιάντροπη, θα πω ότι μου άρεσαν περισσότερο οι The Puppets επειδή μου άρεσε ο μπασίστας τους, από τον οποίο -δυστυχώς- δεν πήρα αριθμό αν και θα μπορούσα να ζητήσω.

• 2ον. Για κάποιο παράξενο λόγο όλη την Κυριακή και τη Δευτέρα τραγουδούσα το Let it Be των Beatles και σήμερα όλη μέρα τραγουδάω το Supergirl από Reammon.
• 3ον. Όποιος δεν έχει διαβάσει το Άρωμα του Πάτρικ Ζίσκιντ είναι μικρότερος άνθρωπος.

Υ.Γ.: Φωτό "The Puppets Live in Rapido Molino Rock Fest"