Ξύπνησα σήμερα το πρωί και ήθελα τόσο πολύ να βγάλω κάποια πράγματα από μένα. Κάποιες αλήθειες που τρώνε το κεφάλι μου τελευταία. Αργώ να τα κάνω οργανωμένο κείμενο στο κεφάλι μου. Και ίσως γι' αυτό δεν βγάζω και τόσο εύκολα οργανωμένα συμπεράσματα για το σύμπαν που με περιβάλλει.
Θα σας πω κάτι που διάβασα κάπου και με θλίβει η αλήθεια που έχει μέσα του και δεν θέλω να παραδεχτώ.
Μπορεί η διάνοια να διαρκεί περισσότερο από την ομορφιά. Αλλά όσο διαρκεί η ομορφιά, τα σαρώνει όλα.
Ενστερνίστηκα εδώ και καιρό αυτή την αρχή. Και τη σέβομαι για την διαχρονικότητα και την καθολικότητά της. Έχω προσέξει πως ένας άνθρωπος σαν οντότητα δεν μπορεί να αντέξει και τα δύο χαρακτηριστικά. Έτσι, κάποιος θα διαθέτει είτε το προνόμιο διάνοια, είτε το προνόμιο ομορφιά (Ο συνδυασμός και των δύο αποτελεί σπάνια εξαίρεση και δεν θα μελετηθεί στα πλαίσια αυτού του άρθρου). Παραδέχομαι, όμως, ότι η διάνοια ελέγχει. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή για να γίνουν πιο κατανοητά τα νοήματα που θέλω να αφομοιώσετε.
Σε αυτή τη ζωή συνδυάζονται άνθρωποι για να εξυπηρετήσουν σκοπούς. Αυτό το ονομάσαμε: "ανθρώπινες σχέσεις". Λογικά για το συνδυασμό χρησιμοποιούνται όμοια μεταξύ τους άτομα. Οι οπτικά αποδεκτοί με τους ομοίους τους και οι εγκεφαλικά ενεργοί, με ανάλογο τρόπο (σημειώνω ότι δεν μου αρέσουν οι λέξεις «όμορφος» και «έξυπνος», καθώς και «άσχημος». Όλως παραδόξως η λέξη «ηλίθιος» είναι σχετικά διασκεδαστική).
Θέλω να σημειώσω πως αν μπορούσα να με κατατάξω κάπου, θα έλεγα ότι ο ζυγός μου κλίνει προς τη διάνοια και όχι προς την ομορφιά. Δεν περιαυτολογώ. Απλά σε τέτοιες καταστάσεις προτιμώ να είμαι ειλικρινής, ώστε να καταλήγω σε κάποιο συμπέρασμα το οποίο θα είναι καθ' όλα αληθές και κυρίως αναμφισβήτητο.
Όπως είπα και πριν, η διάνοια ελέγχει. Κατά κύριο λόγο, στο συνδυασμό των ανθρώπων θα δεις πολλούς ωραίους να σμίγουν μεταξύ τους, γιατί δεν μπορούν να σκεφτούν την λογική του "ζευγαρώματος" παρά μόνο το ζωώδη ένστικτο για αναπαραγωγή (στο χωριό μου το λένε σεξ, αλλά είπα να είμαι κόσμια σε μια ανάρτηση). Κάποιος πούστης(το κόσμιο που λέγαμε!) είπε κάποτε ότι τα ετερώνυμα έλκονται. Και αυτό αποδεικνύεται ως ένα βαθμό σωστό, αφού τα μέτρια μυαλά "μάζας" εμπίπτουν εύκολα στον πατερναλισμό. Γι' αυτό ορισμένα έξυπνα άτομα σέρνουν ωραία άτομα. Είναι το παιχνίδι ελέγχου. Άργησα να το καταλάβω αυτό. Και πάντα αναρωτιόμουν γιατί όλοι μου οι γκόμενοι ήταν υπερβολικά πιο ωραίοι σε σύγκριση με εμένα.
Όλα είναι ένα παιχνίδι μυαλού.
Ο ηλίθιος άντρας, χρυσό μου, δεν θα καταλάβει ότι όλα περνάνε από το χέρι σου. Τον έχεις, επειδή τον διάλεξες εσύ και τον έπεισες πως είσαι κάτι ανώτερο. Ο έξυπνος διαλέγει, ο ηλίθιος δέχεται. Στην ουσία, εσύ παίζεις το "μυαλό" στη σχέση και για τα δύο άτομα. Και εκείνος παίζει την "εικόνα" και για τα δύο άτομα. Ή τουλάχιστον έτσι συνέβη σε μένα. Και αντιστοίχως για μια ηλίθια γυναίκα και έναν έξυπνο άντρα. Ωστόσο, ο άντρας δεν μπορεί να κρίνει αντικειμενικά, γιατί από καταβολής κόσμου δυσκολεύεται να μοιράσει ένα μυαλό σε δύο κεφάλια.
Ο έξυπνος: Αν είναι ικανός να το καταφέρει, προκαλεί μια αρχική σύγχυση με το αισθητικό ερέθισμα. Και από εκεί και πέρα είναι ελεύθερος να αποδείξει με άπλετη υποκρισία κάτι που δεν ισχύει. Ότι έχει κρυφές χάρες που δεν του φαίνονται!
Ο ωραίος: Δεν αναλώνεται και πολύ στα υψηλά νοήματα του πνεύματος. Εξάλλου, δεν διαθέτει αρκετό ώστε να μπορεί να σκέφτεται, να σου μιλάει και να πίνει ποτό ταυτόχρονα. Αλλά, let's face it. Τον ωραίο θα πάρεις σπίτι το βράδυ!
Συμπερασματικά, βλέπουμε ότι όλοι κυνηγάνε το αισθητικό κάλλος. Ωραίοι και έξυπνοι ψάχνουν να καλύψουν την «οπτική δίψα». Αλλά, το κάλλος είναι πολύ χειρότερο από το κρασί. Μεθάει κι αυτόν που το έχει και αυτόν που το βλέπει. Πάντως, αν μου πρότειναν να διαλέξω για να μου δοθεί ασύγκριτο κάλλος ή μοναδική διάνοια, θα διάλεγα τη διάνοια. Δεν θα μπορούσα να αντέξω έναν κόσμο που θα συναναστρεφόμουν με ανθρώπους χωρίς εγκεφαλικό ενδιαφέρον.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου