Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

No one lights a lamp in order to hide it behind the door

 Ας αρχίσω με τα τυπικά και βαρετά. Να ζητήσω συγμώμη που εχω να γράψω καιρό στο blog μου. Με τις προπονήσεις κάθε μέρα και τις εξετάσεις για το στρατό δεν είχα χρόνο. Το θετικό είναι ότι πέρασα όλες τις εξετάσεις, ακόμα και τις αθλητικές. Αν η σχολή δεν ανέβει πολύ, από Οκτώβριο παρουσιάζομαι. Αεροπορία. Να ζητήσω, επίσης, συγνώμη για το μπερδεμένο post που ακολουθεί. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ καλά. Υπόσχομαι το επόμενο να είναι πιο φυσιολογικό.

Η αλήθεια είναι η εξής: Όλα σκοπό έχουν. Όλα δρόμο τραβάνε. Όλα γραμμές αφήνουν πίσω τους. Κανείς δεν ανάβει μια λάμπα για να την κρύψει πίσω από μια πόρτα. Σκοπός είναι να δεις. Να φωτίσεις. Κάθε μικρή συγκυρία πυροδοτεί μια σειρά από "ατυχή" ή και "τυχερά" γεγονότα που οδηγούν σ'ένα αποτέλεσμα που μόνο εκείνα ξέρουν. Λέει και ο λαός: "Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο". Αν και ποτέ δεν στήριξα κάτι που λένε οι πολλοί. Ας πούμε ότι με τρομάζει η απροσωπία της μάζας.

Τι ουσία θα είχε αν αποκτούσες ένα παλτό καλοκαιριάτικα; Γιατί να αγοράσεις ένα πλοίο ενώ ζεις στο βουνό; Τι σκοπό έχεις να δωρίσεις ένα ραφιόφωνο σε έναν κωφό;

Μάθε να ιεραρχείς. Να βάζεις σκοπό. Να δίνεις αξίες.
Μάθε να μην έχεις ανάγκη να στηρίζεσαι σε ανθρώπους. Στηρίξου σε σένα.

Αγωνίσου για όσα θέλεις, αλλά παράλληλα και για όσα "πρέπει". Και είναι κάποια "πρέπει" που τα νιώθεις, τα αντιλαμβάνεσαι, τα χωνεύεις. Και ξέρεις ότι δεν σε αναγκάζει κανείς.

Μικρή μου είπαν: "Μάθε να δέχεσαι". Μα αν όλοι είχαν αφομοιώσει την έννοια του να είσαι πάντα δεκτικός, ποιός θα ήταν εκείνος που θα αγωνιζόταν για την αλλαγή; Και για ποιό λόγο, εδώ που τα λέμε; Δείξε μου έναν που να μάχεται για κάτι που δεν πιστεύει. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος τόσο υποκριτής. Και το λέω ως άτομο που έχει μια άνεση με το να ψεύδεται.

"No one lights a lamp in order to hide it behind the door."
 Κάπου το διάβασα πριν καιρό και μου έκανε εντύπωση. Κάθε αντικείμενο έχει μια χρησιμότητα. Κάθε άνθρωπος ένα βασικό στόχο. Δεν έχει ουσία να μην κυνηγάς αυτό που θέλεις. Αυτό με δίδαξε αυτή η χρονιά. Ακόμα κι αν δεν πετύχεις -που πολύ αμφιβάλλω-, δεν θα σου χρεώσει κανείς την αποτυχία. Ούτε καν ο εαυτός σου. Μιλάω από πείρα...

1 σχόλια:

Seph είπε...

Ευτυχώς που δεν είμαι κουφός γιατί λατρεύω το ραφιόφωνο :p
Other than that, μας μπέρδεψες ψάακι...